Het is een feit dat over het algemeen het mannen zijn die de wereld regeren. Op een enkele verdwaalde vrouw na zijn het vooral de oerdriften die ons wereldje draaiende moet houden.
Het testosteron ruik je op de voorpagina van de krant en de sterke woorden worden bijgezet door keiharde acties. Er wordt met de vuist op tafel geslagen, de pijn onder de tafel verbeten, want kwaad is kwaad en met de macht die ze hebben zullen ze dat laten merken ook. Oog om oog, land om land.
Vrouwen mogen dan misschien wat kleinzerig zijn, maar ach we zoeken de ellende dan ook niet op!
Maar uiteindelijk blijven het toch gewoon jongetjes, hé. Boys with toys. Het ene land bouwt een groot vliegtuig, de ander maakt hem nog net even 5 cm groter en met 3 extra opties.
Met argusogen wordt er over de schutting gekeken, maar toegeven dat ze jaloers zijn op het perfect gemaaide gazonnetje? Natuurlijk niet! In het diepst geheim wordt er onderzocht hoe dit mogelijk is en de formule wordt nog wat verbeterd zodat er weer een situatie ontstaat voor ultieme ogenuitstekerij. Typisch gevalletje ‘hoe-groot-is-die-van-jou’.
Heel anders dan bij vrouwen die gewoon vragen hoe dat kan (net zoals het geen ramp is iemand je de weg te laten wijzen) en het niet zien als een belediging wanneer anderen iets hebben wat jij al eerder had (trendsetten wordt dat genoemd).
We kijken de democratie van de neanderthalers nu al een jaartje of wat aan en laten we wel wezen, de wereld wordt er niet knapper op, niet waar? Niet zo vreemd dat ik mij wel eens afvraagt wat zou er gebeuren als mevrouw Poetin het voor het zeggen had? Wat mij doet denken, is er überhaupt een mevrouw Poetin? Zo niet, geeft dat gegeven alleen al stof tot nadenken. Behind every great man there’s a great woman, wordt gezegd.
Dus blijkbaar, Vladimir, ben je niet zo geweldig als je zelf denkt. Een rijke meneer zonder beeldschone dame aan zijn zijde is het zelfde als een opgevoerde Volkswagen Golf zonder een suïcidale puber als bestuurder. Hetgeen mij ook direct doet twijfelen aan de capaciteiten van onze minister-president.
Ook jij, beste Mark, hebt geen geweldige vrouw naast je wat zelfs volgens de gezegden nodig is om als man te kunnen functioneren. Als het je al niet eens lukt een vrouw te behagen, hoe kun je dan denken capabel genoeg te zijn een heel land tevreden te stellen en vooral te houden! Je moedertje telt natuurlijk niet.
Dus laten we deze hersenspinsel eens uitwerken in een praktijkvoorbeeld uitgaande van een ‘worst case scenario’.
We nemen Monica Belluci als presidente van Italië en, laten we eens gek doen, Claudia Schiffer als bondskanselier van Duitsland. De twee landen krijgen woorden over de vloekende kleuren in het logo van de EU. Na wat verhitte discussies, waarbij enige rake sneren niet ontbreken, zet Claudia het doodzwijgen in. Iets waar vrouwen erg goed in zijn en waarbij nog nooit doden of gewonden zijn gevallen. Hierop reageert Monica direct door de invoer van Dolce&Gabbana producten naar Duitsland stop te zetten. Uiteraard laat Claudia dit niet over haar kant gaan en wijst Rusland, met Anna Kournikova als leidster, aan als nieuwe BFF.
Het enige wat zou branden, zouden de ogen van Monica zijn die ook snel weer zouden ontdooien wanneer ze de dochters van Claudia op lelijke crocs ziet lopen. Het is daarom dat ze besluit de import weer op gang te brengen en het overschot wat is ontstaan naar Afrika te sturen. Daar waar kinderen in ghetto’s de gekregen accessoires verkopen aan de rijken waardoor ze een opleiding kunnen gaan doen en met hun familie een waterzuiveringsinstallatie kunnen bouwen die mee draagt aan het begin van een wederopbouwing van het land. Bij het zien van de enorme effecten van deze daad besluiten beide landen dat grootmoedigheid een betere leidraad is dan egotripperij en de hereniging zorgt voor voldoende inspiratie om een prachtig logo te ontwikkelen, waarbij pastelkleuren niet geschuwd worden.
Bij deze meld ik me aan voor de eerstvolgende verkiezingen.
De mens achter het verhaal 